Το θρακικό θέατρο σκιών αποτελείται από δυο πρόσωπα. Εμένα, Ιωάννης Βουλτσίδης ή αλλιώς "Δον Σάντσo VRiΖΩ ΝΤΟΥ Γιακαμπόσο" σκηνοθέτης –καραγκιοζοπαίχτης, (βασικά, διάφορα) και της Γεωργίας Γιαννοπούλου, ζωγράφου -μουσικού.
Κάθε χρόνο ανεβάζουμε τουλάχιστον μια καινούργια παράσταση – σε μορφή και περιεχόμενο- κρατώντας βέβαια σαν σταθερό στοιχείο το άναρχο αρχέτυπο του Καραγκιόζη που κανένας κομφορμισμός δεν μπορεί να του κόψει την αυθορμησία του, και καμιά εξουσία να τον ποδηγετήσει.
Και τελειώνοντας… αν σας φωτίσει και μας καλέσετε να παίξουμε κάποια παράσταση (παίζουμε ακόμη και σε μοναστήρια, και έχουμε παίξει, καλά για μπαρ είναι το "στοιχειό" μας…Λοιπόν αν μας καλέσετε πάντα έχουμε ζωντανή μουσική. Η Γεωργία με το σαντούρι της και εγώ με το Τζουρά και το τραγούδι. Εμείς δεν παίζουμε την πολυχρησιμοποιημένη „κασέτα“ του παππού μας.
Τον παππού μας τον σεβόμαστε γι’αυτό δεν τον κάνουμε καπέλο.
Το φολκλόρ είναι ο θάνατος της ζωντανής τέχνης, γιατί απουσιάζει η αγωνία από κει μέσα.
Μας εμπιστεύονται και μας καλούνε από μικροί δήμοι και σύλλογοι μέχρι μεγάλοι δήμοι, όπως αυτός του Ηρακλείου Κρήτης, του Βόλου, των Ιωαννίνων και πολλές φορές πριν την παράσταση στήνουμε ένα δίωρο εργαστήρι όπου τα παιδιά κατασκευάζουν τις δικές τους φιγούρες. Όσον αφορά τη Θράκη, μπορούμε να περηφανευτούμε ότι φέραμε το θέατρο σκιών ξανά στη επικαιρότητα όπως του αξίζει. Αυτό πετυχαίνεται, από παλιά μέχρι τώρα με δύο πράγματα: Άσκηση και χαρακτήρα.
Οι παραστάσεις που δώσαμε εδώ και είκοσι χρόνια για σχολεία είναι χιλιάδες.